فرشها از متنوعترین اسباب در خانه هستند و از نظر ابعاد، رنگ، طرح، تراکم و نوع بافت دارای گونههای مختلفی هستند و بهای متفاوتی دارند و صنعت و زحمتی که در هر کدام به کار میرود متفاوت از دیگری است.
هر فرد برای تهیۀ مناسبترین فرش و مناسبترین قیمت نیازمند تاجری مجرب و کارآزموده است تا وی را در این زمینه یاری کند.
یکی از تاجران مجرب در تبریز آقای یعقوب فرشکاران هستند که در سرای سینای تبریز در این زمینه فعالیت میکنند.
مؤسس فرش فرشکاران آقای حسین فرشکاران، پدر بزرگ آقای یعقوب، است که در سال ۱۲۸۲ در بازار مظفریه فعالیت خود را آغاز کردهاند.
ایشان با کشورهای عربی مراودۀ تجاری داشتند و به ممالک عربی فرش صادر میکردند.
پس از ایشان، پسرشان، آقای حاج محمدعلی فرشکاران، راه پدر را ادامه دادهاند و تا سال ۱۳۶۲ در حجرۀ پدری خود در مظفریه فعالیت کردهاند. در آن سالها بهدلیل نقض قوانین، تولید در ایران با مشکل مواجه شد و کارگران، تولیدکنندگان را بهدلیل نبود قوانین سفت و سخت در حمایت از آنها، با مشکل روبهرو کردند و ایشان مجبور به فروش حجرۀ مظفریه شدند زیرا که کارگاههای فرش که در تبریز و حوالی تبریز داشتند، دچار مشکل بودند و فعالیت در این زمینه برایشان مقدور نبود و موقتاً این کار را رها کردند.
پس از بازگشت آقای یعقوب فرشکاران از جبهه در سال ۱۳۶۴ این کار را از سر میگیرند و به احیای شغل پدری همت میگمارند.
ایشان در حال حاضر از تاجران موفق فرش تبریز هستند و دو نفر از برادرانشان نیز در این زمینه مشغولند اما نسل جدید این خاندان وارد این شغل نشدهاند.
آقای یعقوب فرشکاران اذعان میدارند که بافت فرش در زمستان راحتتر از تابستان است و در گذشته حقوق کارگران فرش با واحد قبال پرداخت میشد و هر هزار گره یک قبال بود. معمولأ در فصل سرما بیش از یک قبال و در فصل گرما کمتر از یک قبال توسط هر فرد بافته میشد.