ریشه‌ی عطاری حسینی‌نامی به بیش از 120 سال پیش بازمی‌گردد؛ زمانی که حاج میر اسماعیل، پدربزرگ خانواده، این کسب‌وکار را با برادران خود آغاز کرد. از آن زمان، این شغل از پدری به پسر منتقل شده است. پس از حاج میر اسماعیل، پسرش سید رضا، و سپس نوه‌اش ابوالفضل، این راه را ادامه داده‌اند.
در ابتدا مغازه‌ای چند واحد بالاتر از محل فعلی داشتند، اما اکنون سال‌هاست که در موقعیت کنونی مشغول به فعالیت هستند. این ثبات مکانی، عطاری حسینی‌نامی را به یکی از چهره‌های شناخته‌شده در راسته بازار تبریز تبدیل کرده است.
در گذشته پدربزرگ و پدر ابوالفضل با برادران خود شریک بودند و پس از مدتی از آن‌ها جدا شده و مغازه‌های مستقل خود را بنا کردند. امروز نیز دو برادر، با همراهی هم، این کسب‌وکار را اداره می‌کنند. جالب اینجاست که بسیاری از عمو‌زاده‌های این خاندان نیز در شغل عطاری فعالیت دارند؛ حتی در بازار امام رضا مشهد نیز مغازه دارند.
مهارت‌های عطاری به صورت سنتی و خانوادگی منتقل شده است. با اینکه این حرفه در شش نسل از خاندان حسینی‌نامی ادامه داشته، نسل جوان آن‌چنان که باید به ادامه راه علاقه نشان نداده‌اند و استقبال محدودی از این حرفه شده است.
یکی از دغدغه‌های مهم این کسب‌وکار، حضور صنوف نامرتبط مانند طلافروشان در راسته عطاری‌هاست. به گفته ایشان، تعطیلی‌های زودهنگام این صنف، باعث می‌شود دیگر کسب‌وکارها نیز مجبور به تعطیلی شوند، در حالی که مشاغلی مثل عطاری به حضور بیشتر در بازار نیاز دارند.
