زرگری از شغل‌های بسیار ظریف و سخت است زیرا که طلا و جواهر دارای ارزش فراوان است و خرید و فروش منصفانه آن، سرمایۀ کافی، انصاف، مهارت و تجربۀ زرگر را می‌طلبد.
خاندان حقیقی از زرگران منصف بازار امیر تبریز هستند که از سال ۱۳۴۳ در این بازار زرگر هستند.
مؤسسان زرگری حقیقی آقایان حسین و جواد هستند که با هم برادرند. ایشان پس از مدتی شراکت جدا شدند و آقای جواد حقیقی این کار را رها کرد اما آقای حسین حقیقی که از شش سالگی (از سال ۱۳۱۶) وارد این کار شده بودند، به حرفۀ‌شان ادامه دادند.
آقای حسین حقیقی زرگری را از استاد خود، آقای ملکی، آموختند. هم اکنون پسر ایشان، آقای علی‌اکبر حقیقی، با شراکت پسر عمویشان، آقای محمدرضا، به این حرفه مشغولند.
گفتنی است که فرزند دختر آقای حسین حقیقی نیز جواهرشناس ماهری هستند اما به طور رسمی این کار را انجام نمی‌دهند. این موضوع نشان‌دهندۀ استعداد ذاتی این خاندان در شغل مورد نظر است. برادران ایشان نیز با وجود مهارت در این حرفه وارد این حرفه نشده‌اند و پزشک هستند.
آقایان علی‌اکبر و محمدرضا فرزندان خود را نیز وارد این حرفه کرده‌اند و به ایشان تجارت را می‌آموزند. ایشان به‌دلیل تحصیل علم در حال حاضر به‌صورت پاره‌وقت برای فراگیری این حرفه نزد پدر و عموی خود می‌آیند.
آقای علی‌اکبر حقیقی از مشکلات زرگری در تبریز به سهولت دریافت مجوز این کسب و کار اشاره می‌کنند. ایشان معتقدند که نباید به همه اجازه ورود به این شغل را داد زیرا افرادی هستند که با سرمایۀ کم وارد این حرفه می‌شوند و به ناچار طلای دست دوم را تمیز کرده و به نام طلای دست اول به خریداران عرضه می‌کنند و این موضوع باعث زیر سؤال رفتن این حرفه در تبریز می‌شود و اعتبار زرگران تبریز از بین می‌رود.
