پیشه شیشه‌گری خاندان رنجبرنژاد دارای ریشه‌ای اصیل است که به سال 1311 بازمی‌گردد، زمانی که حاج ابراهیم صدقیان، که یکی از تجار برجسته و رئیس پیشین اتحادیه شیشه‌بران تبریز بود، این مسیر را در ابتدا در همین حرفه آغاز کرد و بعدها به یک تاجر سرشناس تبدیل شد. استاد رنجبرنژاد شخصاً از سن 25 سالگی نزد شوهرخاله خود، یعنی حاج ابراهیم صدقیان، کار را آموخته و اکنون بیش از 47 سال است که به طور مداوم در این حرفه فعالیت می‌کند و اگر تجربه شوهرخاله و سایر اعضای خانواده را نیز محاسبه کنیم، سابقه کلی این کسب‌وکار به بیش از 70 سال می‌رسد. مغازه شیشه‌فروشی رنجبرنژاد از سال 1356 تاکنون در محله بهار تبریز به صورت ثابت مستقر شده است و این ثبات مکانی نقشی مهم در جلب اعتماد مشتریان طی دهه‌های متمادی داشته است. مهارت شیشه‌گری در خانواده رنجبرنژاد به شیوه سنتی و سینه‌به‌سینه منتقل می‌شود و نسل‌های بعدی از همان دوران کودکی یا نوجوانی با کار در کنار اعضای خانواده، مهارت‌های لازم را فرا می‌گیرند، و این شیوۀ آموزش موجب شده است که دو نسل از خاندان رنجبرنژاد مستقیماً از طریق این حرفه امرار معاش کنند. در ساختار خانوادگی گسترده این صنف، در حال حاضر حدود 20 نفر از اعضای خاندان رنجبرنژاد شامل عموزاده‌ها و پسرخاله‌ها در حرفه شیشه‌گری فعال هستند، گرچه بخش قابل‌توجهی از آن‌ها مسیرهای شغلی متفاوتی را در پیش گرفته‌اند، اما تعداد قابل ملاحظه‌ای همچنان به ادامه این پیشه خانوادگی پایبند مانده‌اند.