خاندان رسول‌زاده در صنعت شیشه‌گری تبریز با سابقه‌ای بالغ بر یک قرن تجربه، میراث‌دار هنری اصیل هستند؛ این فعالیت خانوادگی با پدربزرگ، رضا رسول‌زاده جامبر، آغاز شد و به ترتیب از طریق پدر خانواده، قربان جامبر، به نسل کنونی یعنی احد رسول‌زاده جامبر منتقل شده است، که خود ایشان بیش از پنجاه و سه سال است که به طور فعال در این حرفه مشغول به کار هستند. اولین محل فعالیت این خانواده در منطقه‌ای قدیمی و مرکزی تبریز به نام چوهنه (کهنه) خیابان، دقیقاً روبروی ایستگاه آتش‌نشانی خاقانی قرار داشت و بعدها پدر خانواده کار را در سه‌راهی شتربان ادامه داد و این کسب‌وکار به تدریج به نسل‌های بعدی منتقل گشت؛ مهارت‌های برش اولیه توسط پدربزرگ در بازار آموخته شد، زمانی که برش تنها با استفاده از الماس و بدون نیاز به مهارت‌های پیچیده انجام می‌شد، و پدر خانواده نیز از کودکی در کنار پدرش با این هنر آشنا شد و همین مسیر را به احد رسول‌زاده منتقل کرد. در صنعت شیشه‌بری تبریز، علاوه بر خاندان اصلی رسول‌زاده، فامیل‌های دیگری همچون فریدی، رهبری، رسولی و دیگرانی که پسوند جامبر یا جامبرزاده دارند نیز فعال هستند و نکته جالب توجه این است که بسیاری از شیشه‌برهای قدیمی تبریز با یکدیگر نسبت خانوادگی دارند؛ هرچند برخی از جوانان نسل‌های بعدی به این حرفه پیوسته‌اند، متأسفانه بسیاری پس از مدتی کار را رها کرده و برخی دیگر در مشاغل مرتبط مانند شیشه اتومبیل فعال شده‌اند. صنعت شیشه تبریز در طول این سال‌ها شاهد تحولات بزرگی بوده است؛ به‌طوری که در گذشته، شیشه‌های رنگی با استفاده از فلزات گران‌بهایی چون طلا و نقره تولید می‌شدند که امروزه تنها برای پروژه‌های خاص میراث فرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما ورود تکنولوژی‌های نوین مانند دستگاه CNC، گونیا و سری بور، شیشه‌بری را از شکل سنتی آن فاصله داده است؛ چنانچه احد رسول‌زاده اظهار می‌دارند، برش شیشه که قبلاً با ابزارهایی مانند الماس سنتی و سانتی‌متر ورشو انجام می‌شد، اکنون جای خود را به تولیدات انبوه کارخانه‌ای داده و متأسفانه بخش هنری و شخصی این شغل کمرنگ شده است.