ریشه کسب‌وکار «آجیلی مظفرین» در تبریز به سال ۱۲۹۰ شمسی بازمی‌گردد؛ اگرچه بنیان‌گذار اولیه مشخص نیست، این حرفه به‌طور موروثی از همان ابتدا در خاندان مظفرین شکل گرفته است. این میراث تجاری توسط سعید (پدربزرگ)، حسن (پدر) و در حال حاضر توسط امیرحسین (پسر) ادامه یافته است، که این تداوم، تجربه‌ای چهار نسلی در حوزه آجیل و خشکبار را رقم زده است. در طول زمان، موقعیت مکانی مغازه نیز تغییر کرده است؛ در ابتدا مغازه در چهارراه تربیت تبریز و نزدیکی بانک ملی واقع بود، اما پس از تغییرات شهری پس از انقلاب، کسب‌وکار به مکان فعلی منتقل شد تا فصل جدیدی از فعالیت خود را آغاز کند.
در خانواده مظفرین، انتقال مهارت‌های سنتی کسب‌وکار آجیل به‌صورت عملی و از پدر به پسر انجام شده است، به‌گونه‌ای که هر نسل با حفظ اصالت، روش‌های نوین‌تری را نیز پیاده کرده است. نسل چهارم، یعنی امیرحسین، پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی با مدرک کارشناسی، اکنون به‌صورت تمام‌وقت مسیر پدران خود را ادامه می‌دهد و شور و اشتیاق او بر اهمیت این حرفه تأکید دارد. نکته قابل توجه در سوابق تجاری این خانواده، اشاره به فعالیت‌های بازرگانی جد بزرگ است؛ این تاجر تبریزی در دوران رایج نبودن پول نقد، در قبال فروش خواروبار به خارج از کشور، کمربند مروارید وارد می‌کرده است، که این داستان نشان‌دهنده روح بازرگانی قوی جاری در این خاندان است.
