شیشه جامبرزاده؛ سه نسل مهارت و اصالت در شیشه‌گری سنتی تبریز
سابقه‌ای فراتر از 100 سال در صنعت شیشه
کسب‌وکار شیشه جامبرزاده ریشه‌ای عمیق در صنعت سنتی شیشه‌گری تبریز دارد. بنیان‌گذار این حرفه، پدربزرگ خانواده، اکبر جامبرزاده بوده که فعالیت خود را در منطقه ششگلان آغاز کرده است. پسر او، حسین جامبرزاده، نیز بیش از ۷۰ سال در این حرفه فعالیت کرده و اکنون نسل سوم خانواده، ادامه‌دهنده این مسیر است.
شروع کار و انتقال تجربیات
از آموزش خانوادگی تا استقلال حرفه‌ای
گرچه اطلاعات دقیقی از نحوه یادگیری اکبر جامبرزاده در دست نیست، اما مشخص است که حسین جامبرزاده این حرفه را از پدر خود آموخته و بعدها به‌صورت مستقل فعالیت کرده است. نسل جدید نیز معمولاً از سن ۱۸ سالگی و هم‌زمان با پایان تحصیلات یا سبک شدن آن وارد این شغل شده و مهارت‌های موردنیاز را از دوران کودکی در کنار پدر و اعضای فامیل فرا گرفته‌اند.
شیشه‌گری خانوادگی در تبریز
اشتغال فامیلی و انتقال نسل به نسل
این کسب‌وکار تاکنون توسط سه نسل از خانواده جامبرزاده اداره شده و در حال حاضر اخوی‌ها و فرزندان آن‌ها نیز به‌تازگی وارد این حرفه شده‌اند. حتی در ایام تابستان، اکثر اعضای خانواده در این حرفه مشغول به کار هستند و به‌نوعی این حرفه یک شغل خانوادگی محسوب می‌شود.
تحول فنی در تکنیک‌های شیشه‌گری
از زامسکا تا لاستیک: تغییر ابزارهای اتصال
در گذشته، برای اتصال شیشه به قاب‌ها از ماده‌ای به نام زامسکا استفاده می‌شد که واژه‌ای روسی بوده و در ایران رواج داشت. پیش از آن نیز خرده‌اره و یاپشقان برای چسباندن شیشه به قاب‌های چوبی به کار می‌رفت. اما امروزه از لاستیک مخصوص شیشه‌دو‌جداره استفاده می‌شود.
همکاری نجار و جامبر در ساخت پنجره‌های شاه‌عباسی
در گذشته، قاب‌های چوبی معروف به جامشقا توسط نجار و جامبر به‌صورت مشترک ساخته می‌شدند. این پنجره‌ها، که به شاه‌عباسی معروف‌اند، از زیبایی و اصالت خاصی برخوردار بودند و هنوز هم در پروژه‌های بازسازی بناهای تاریخی مانند خانه شمس آذر در کوچه صدر، قطعه دوم توسط نسل جدید خانواده جامبرزاده بازتولید می‌شوند.
