صنعت فرش از صنایع بسیار مهم است و هر فرش یک اثر هنری است. چشم‌نوازی، طرح و رنگ فرش‌ها و مطابقت آن با فرهنگ هر کشور موجب منحصر­به­‌فردشدن فرش‌ها می‌شود.

از تاجران بزرگ و قدیمی و اصیل تبریز می‌توان خاندان هریسچیان را نام برد. قدمت فعالیت این خاندان به بیش از ۱۵۰ سال می‌رسد و شش نسل یا بیشتر از این خاندان در این زمینه فعالیت کرده‌اند.

آقای احد هریسچیان، مدیر کنونی فروشگاه، پدربزرگ خود، آقای محمد حسین، را ادامه‌­دهندۀ راه جدشان می‌دانند. پس از ایشان پدر آقای احد هریسچیان، آقای عباس، امانت‌دار شغل پدر شدند. آقای عباس هریسچیان حجرۀ پدرشان را که در طبقۀ دوم سرای امیر است، اداره می‌کنند و برای جلوگیری از مهاجرت تنها پسرشان، آقای احد هریسچیان، حجره‌ای در طبقۀ هم­کف خریده و پسرشان را برای ادامۀ این شغل در ایران تشویق می‌کنند.

عموهای آقای احد هریسچیان به­‌صورت شریکی در این شغل فعالیت می‌کردند و پس از مهاجرت عموزاده‌هایشان ارتباطشان با آن­ها قطع شده است و در حال حاضر فقط از یکی از نوه‌های عمویشان که در سوئیس نمایندگی برند «کارتیه» را دارند، اطلاع دارند.

پدربزرگ مادریِ آقای احد هریسچیان نیز تاجر فرش بودند و در زمان قاجار به‌­دلیل تسلط به زبان فرانسوی از احمد شاه لقب لسان­‌التجار را دریافت کرده‌اند.

پدربزرگ ایشان به­‌دلیل موقعیت جادۀ ابریشم با فردی از کشور ترکیه ازدواج کردند. نسل کنونی این خاندان به این حرفه وارد نشده‌اند و با تحصیلات عالی به کارهای مربوط به رشتۀ خود می­‌پردازند.

آقای احد هریسچیان علت محدودیت صادرات فرش را اختلاف سلیقه بین کشورها می‌دانند و اذعان می‌دارند که ایرانیان به سبک قدیمی تولید می‌کنند اما جهان سبک مدرن از جمله کوبیسم را می‌پسندد.

به گفتۀ ایشان بازارهای جهانی از دست رفته‌اند و در حال حاضر فقط با کشور امارات ارتباط دارند.