استاد حیدرپناه، یکی از چهره‌های برجسته صنعت فرش تبریز، فعالیت حرفه‌ای خود را در سن سیزده‌سالگی آغاز کرد. وی یادگیری مهارت‌های اولیه بافت فرش را در کنار یکی از آشنایان فراگرفت و به سرعت در این حوزه پیشرفت کرد. از سن پانزده‌سالگی، استاد حیدرپناه به‌صورت گسترده وارد عرصه تولید فرش شد. این دوره از فعالیت‌های گسترده او تا سال ۱۳۶۲ ادامه داشت و در این مدت، با تلاش و پشتکار فراوان، توانست جایگاه ویژه‌ای در میان تولیدکنندگان فرش تبریز به‌دست آورد. در سال ۱۳۶۲، استاد حیدرپناه به خدمت سربازی اعزام شد و پس از آن، به مدت سیزده ماه در بخش مخابرات به‌عنوان کارمند مشغول به کار بود. این تجربه خارج از حوزه فرش، دیدگاه‌های جدیدی را برای وی به‌همراه داشت که در ادامه مسیر حرفه‌ای‌اش مؤثر واقع شد. استاد حیدرپناه چالش اصلی صنعت فرش را افزایش سرسام‌آور قیمت مواد اولیه می‌داند. این افزایش هزینه‌ها مستقیماً بر دستمزد بافندگان تأثیر گذاشته است. وی اشاره می‌کند که دستمزد روزانه کارگران به حدود ۳۰۰ هزار تومان رسیده که این رقم پاسخگوی هزینه‌های معیشت خانواده‌ها نیست. با وجود چالش‌های اقتصادی و معیشتی موجود، استاد حیدرپناه همچنان با امید و انگیزه به فعالیت در صنعت فرش ادامه می‌دهد. وی بر این باور است که با حمایت‌های مناسب و برنامه‌ریزی‌های دقیق، می‌توان بر مشکلات فائق آمد و آینده‌ای روشن برای این هنر اصیل ایرانی رقم زد.