عطاری عطاران؛ میراثی معطر در بازار تبریز

پیشهٔ عطاری در فرهنگ ایرانی، بیش از یک شغل، نمادی از پیوند عمیق میان آشپزی، درمان و هنر خوش‌بویی است. ایرانیان همواره به عطر غذا به اندازه طعم آن اهمیت داده‌اند و این امر ادویه‌جات را به جزئی جدایی‌ناپذیر از آشپزی ملی تبدیل کرده است. در قلب این سنت دیرینه، بازار تبریز و خاندان «عطاران» قرار دارند که بیش از یک قرن و نیم است عطر و طعم اصالت را در این شهر زنده نگه داشته‌اند.

خاندان عطاران یکی از شناخته‌شده‌ترین خانواده‌ها در تبریز است که فعالیت حرفه‌ای خود را در حوزهٔ عطاری به صورت نسل‌به‌نسل منتقل کرده‌اند. این مسیر با تلاش آقای ستار عطاران آغاز شد و میراث ایشان توسط پسر و نوادگانشان، آقایان حاج مصطفی و محمدرضا عطاران، ادامه یافته است. این سابقهٔ طولانی، خاندان عطاران را در زمرهٔ کهن‌ترین اصناف بازار تبریز قرار می‌دهد.

یادگیری این هنر به‌صورت تجربی و از طریق آزمون‌وخطا از پدربزرگشان صورت گرفته است و این انتقال دانش، عاملی کلیدی در حفظ کیفیت و اعتبار این کسب‌وکار بوده است.

فعالیت این خاندان با فروش محصولات مرتبط با عطاری و گیاهان دارویی آغاز شد و به‌تدریج به دیگر شهرهای آذربایجان شرقی گسترش یافت. امروزه، مراکز فعالیت آن‌ها در نقاط کلیدی بازار تبریز متمرکز است:

آقای محمدرضا عطاران: در بازار تبریز، دالان خونی (قانلی دالان)
عموی ایشان (حاج مصطفی عطاران): در سرای دو دری تبریز (ایکی قاپیلی)

آقای محمدرضا عطاران در حال حاضر فعالیت خود را در حوزهٔ عطاری به‌صورت *عمده‌فروشی و خرده‌فروشی* ادامه می‌دهند.

به گفتهٔ آقای محمدرضا عطاران، عطاری هرچند که شغل «نان و آب‌داری» به معنای رایج نباشد، اما با عشق و علاقهٔ فراوان ادامه داده می‌شود. این شور و اشتیاق، دلیل ماندگاری این میراث معطر است. امروزه، آقای محمدرضا عطاران و پدرشان در میان مردم تبریز با عنوان خوش‌آوازهٔ *”ایستی‌اوت‌چی‌ها”* شناخته می‌شوند، عنوانی که یادآور اصالت و ریشه‌دار بودن آن‌ها در این حرفه است.

خاندان عطاران با حفظ کیفیت و پایبندی به سنت، همچنان قلب تپندهٔ عطاری در بازار تاریخی تبریز باقی مانده‌اند.