شروع این مسیر پرفراز و نشیب، به سال ۱۳۲۵ بازمیگردد؛ زمانی که پدر و عموی خانواده، گامهای اولیه خود را در این حرفه برداشتند. آنها نه با سرمایهای کلان، بلکه با اشتیاق و عزمی راسخ وارد دنیای پر پیچ و خم کفشسازی شدند. در آن دوران، صنعت کفش ایران در مراحل اولیه خود قرار داشت و اغلب کفشها به صورت دستساز و با استفاده از مواد اولیه سنتی تولید میشدند. روزها به شاگردی گذشت و شبها به رؤیای ساختن کفشهایی با کیفیت. این دوران، نه تنها محلی برای کسب مهارتهای فنی بود، بلکه بستری برای درک عمیق از نیازهای مشتریان و ارزشهای اخلاقی کسبوکار فراهم آورد. آنها آموختند که چگونه بهترین چرم را انتخاب کنند، چگونه با دقت برش بزنند، چگونه دوختهای مستحکم و زیبا ایجاد کنند و چگونه کفشی تولید کنند که هم زیبا باشد و هم بادوام. پس از سالها کارآموزی و کسب تجربه، این دو برادر مسیر مستقل خود را آغاز کردند و بنیانهای آنچه بعدها به “برند رستمزاده” تبدیل شد را پیریزی نمودند.
اوج فعالیتها و نقطه عطفی مهم در تاریخچه این خانواده، انتقال به مغازه فعلی در سال ۱۳۴۲ بود. این مکان جدید، نه تنها فضایی برای عرضه محصولات، بلکه به نمادی از پایداری و رشد تبدیل شد و به زودی به یکی از مراکز شناخته شده برای خرید کفشهای با کیفیت در شهر مبدل گشت.
در این مکان، پدر و عموی خانواده، بهصورت شراکتی به فعالیت خود ادامه دادند. این همکاری، که بر پایه اعتماد و عشق به حرفه بنا شده بود، نزدیک به پنج دهه به طول انجامید و تا سال ۱۳۹۰، چراغ این کسبوکار را فروزان نگه داشت. برادر بزرگتر، مسئولیت تولید و نظارت بر کیفیت را بر عهده داشت، در حالی که برادر کوچکتر، مسئولیت فروش، بازاریابی و ارتباط با مشتریان را عهدهدار بود. این دوران، دوران طلایی برند رستمزاده بود. آنها توانستند مجموعهای از کفشهای متنوع را تولید کنند که نیازهای طیف وسیعی از مشتریان را پوشش میداد.
اما همچون هر داستان زندگی، این مسیر نیز با فراز و نشیبهایی همراه بود. در سال ۱۳۹۰، با فوت پدر خانواده، ستون اصلی این همکاری از دست رفت. این اتفاق، نه تنها ضربهای عاطفی به خانواده وارد کرد، بلکه چالش بزرگی را برای ادامه کسبوکار ایجاد نمود.
عموی عزیز نیز، به دلیل کهولت سن و فقدان شریک دیرینهاش، تصمیم به کنارهگیری گرفت. این رویداد، برای مدتی، فعالیت کسبوکار را متوقف ساخت و به نظر میرسید فصلی از تاریخ این خانواده به پایان رسیده است. در این دوران، نبود هماهنگی و رهبری مشترک، باعث شد تا تولید و فروش به کندی گراید.
با فرا رسیدن سال ۱۳۹۵، فصل جدیدی در داستان رستمزاده رقم خورد. نسل جدید این خانواده، با درک عمیق از میراث گرانبهای نیاکان خود و با رویکردی نوین، تصمیم به احیای این برند گرفتند. آنها با تکیه بر دانش روز و حفظ اصول کیفیت و مشتریمداری که از گذشته به ارث برده بودند، فعالیتهای خود را از سر گرفتند. آنها متوجه شدند که در دنیای امروز، حفظ اصول سنتی به تنهایی کافی نیست. بنابراین، شروع به ترکیب دانش و فناوریهای نوین با مهارتهای سنتی نمودند. این امر شامل استفاده از دستگاههای پیشرفتهتر برای دقت بیشتر در برش و دوخت، بهرهگیری از مواد اولیه جدید و باکیفیتتر، و همچنین طراحی مدلهایی که با سلیقه و نیازهای روز جامعه همخوانی داشته باشد، میشد.
از آن سال تاکنون، ما به عنوان ادامه دهندگان این راه، با افتخار در حال خدمترسانی به شما عزیزان هستیم و تلاش میکنیم تا نام رستمزاده همچنان مترادف با کیفیت، دوام و زیبایی در صنعت کفش ایران باقی بماند. شعار “نیم قرن قدمت و کیفیت” نه تنها یک عنوان، بلکه یک تعهد است. ما به سنتهای اصیل پایبندیم، اما هرگز از نوآوری غافل نمیشویم. هدف ما، تولید کفشهایی است که نه تنها زیبا و بادوام باشند، بلکه راحتی و سلامتی را نیز برای مشتریان به ارمغان آورند.