کسب وکار شیشه جامبرزاده با سابقه‌ای فراتر از ۱۰۰ سال، یکی از برجسته‌ترین نمایندگان شیشه‌گری سنتی تبریز است. بنیان‌گذار این حرفه، اکبر جامبرزاده بود که فعالیت خود را از منطقه ششگلان آغاز کرد. پس از ایشان، پسرش، حسین جامبرزاده، با بیش از ۷۰ سال سابقه فعالیت، چراغ این هنر را روشن نگه داشت. اکنون نسل سوم خانواده این میراث را ادامه داده و روند انتقال مهارت به‌صورت نسل به نسل برقرار است.
نسل جوان معمولاً از سن ۱۸ سالگی و هم‌زمان با اتمام تحصیلات وارد کارگاه شده و از کودکی با مهارت‌ها خو گرفته‌اند. در حال حاضر، اخوی‌ها و فرزندان آن‌ها نیز به تازگی به این حرفه پیوسته‌اند. این شغل به‌طور کامل یک شغل خانوادگی محسوب می‌شود و در ایام تابستان، اغلب اعضای فامیل در آن مشغول به کار می‌شوند.
فناوری اتصال شیشه در طول این یک قرن، شاهد دگرگونی‌هایی بوده است:
- تکنیک‌های گذشته: برای اتصال شیشه به قاب‌ها از موادی چون زامسکا (ماده‌ای روسی) استفاده می‌شد. پیش از آن نیز ابزارهایی مانند خرده‌اره و یاپشقان برای چسباندن شیشه به قاب‌های چوبی به‌کار می‌رفتند.
- تکنیک امروز: امروزه به‌جای مواد سنتی، از لاستیک مخصوص شیشه‌دو‌جداره استفاده می‌شود که نشان‌دهنده به‌روزرسانی فنی کسب‌وکار است.
در گذشته، قاب‌های چوبی نفیسی که به جامشقا یا پنجره‌های شاه‌عباسی معروف بودند، به‌صورت مشترک توسط نجار و جامبر ساخته می‌شدند و نمادی از زیبایی اصیل معماری محلی بودند. نسل جدید خانواده جامبرزاده همچنان به این سنت پایبند است و این مهارت‌ها را در پروژه‌های بازسازی بناهای تاریخی به‌کار می‌برند؛ نمونه بارز آن، بازتولید این پنجره‌ها در بنایی مانند خانه شمس آذر در کوچه صدر، قطعه دوم است.
