فعالیت آجیل‌فروشی محمدی به سال ۱۲۹۵ شمسی باز می‌گردد، زمانی که بنیان‌گذار آن، سید حسین باحجب محمدی، کار خود را در بازار قدیم تبریز، کنار مسجد شهدا و در کاروانسرای «حاج علی» آغاز کرد که نقطه شروع برند ماندگار بازار خشکبار تبریز شد؛ پس از پنجاه سال فعالیت، سید حسین در سال ۱۳۳۰ مغازه جدیدی در محل فعلی خریداری نمود که از آن زمان مرکز اصلی فعالیت خاندان محمدی باقی مانده است. فرزند او، سید حسن محمدی، از کودکی در کنار پدر فروشنده اقلامی چون کشمش و گردو بود و به‌تدریج فعالیت را حرفه‌ای توسعه داد و برند «محمدی» را تثبیت کرد؛ اکنون چهار نسل از این خاندان مشغول به این حرفه هستند، به‌طوری که نسل‌های بعدی با وجود تحصیلات مهندسی نیز در کنار پدران خود فعال‌اند. یکی از نقاط عطف اقتصادی خانواده، تأسیس پاساژ محمدی است؛ ملکی که در سال ۱۳۲۰ خریداری و در سال ۱۳۵۰ پس از بازسازی به یکی از بزرگ‌ترین پاساژهای بازار تبریز تبدیل شد، به‌علاوه آنکه سید حسن دو پاساژ دیگر نیز در سطح شهر احداث کرد.

سید حسن در نصیحتی به نسل جوان، که به اعتقاد او توجه کمتری به بازار دارند و بیشتر به‌دنبال میز و مدرک هستند، توصیه می‌کند که به حرفه‌های پدری توجه کنند. او تأکید دارد که پشتکار، کیفیت محصول و رضایت مشتری بهترین نوع تبلیغ هستند؛ از نظر او، مشتری راضی بزرگ‌ترین سرمایه برای بازگشت مجدد به شمار می‌آید و تداوم کیفیت، کلید بقا در بازار است.