پایه‌گذار این حرفه پدر خانواده، میر هاشم بوده‌اند؛ ایشان پسر میر حسین و میر سجاد هستند که هم‌اکنون در سرای حاج سید حسین جدید، پلاک ۱۰ صاحب مغازه می‌باشند. این حرفه بیش از ۶۰ سال پیش آغاز شده است. در ابتدا، پدر خانواده در بازار قزبسته تبریز مغازه و کارگاه داشتند. از سال ۱۳۷۹ خودشان در مکان فعلی (خیابان انقلاب، خیابان شهید شریفی) فعالیت دارند و کارگاه همچنان پابرجاست.
پدر ایشان با برادرشان میر رسول به مدت ۲۵ سال شریک بودند اما بعداً از هم جدا شدند. در حال حاضر، خود ایشان با پدر همکاری دارند، اما برادران میر حسن شعف قریشی حدود ۱۲ تا ۱۳ سال است که به صورت مستقل فعالیت می‌کنند. تا کنون دو نسل از این خانواده در این کسب‌وکار فعالیت داشته‌اند. پدر خانواده از کودکی در کارخانه قالی‌بافی فعالیت می‌کرده‌اند و سپس به تولید مستقل روی آورده‌اند. فرزندان نیز نزد پدرشان در کارگاه آموزش دیده‌اند. هیچ‌کدام از خواهران، برادران و عموزاده‌ها وارد این حرفه نشده‌اند. فرزندان نسل جدید به دلیل سن کم و عدم تمایل والدین فعلاً وارد این حرفه نشده‌اند.
در تبریز بازاریابی بین‌المللی فعال نیست، برخلاف قم و اصفهان که در سطح جهانی فعالیت دارند و مشتریان اروپایی و آمریکایی دارند. با این حال، فرش تبریز قابلیت صادرات دارد ولی به دلیل عدم به‌روزرسانی در طراحی نقشه و گران شدن مواد اولیه، مشکلاتی ایجاد شده است. همچنین کشورهای عربی از فرش تبریز خرید نمی‌کنند. این کسب‌وکار خانوادگی نمونه‌ای از تلاش بین نسلی برای حفظ سنت تولید فرش اصیل تبریز است. با وجود چالش‌های بازار، ریشه‌های عمیق فرهنگی و فنی آن ارزشمند و قابل گسترش است.
